اثر محلول‌پاشی سولفات روی بر محتوای عناصر معدنی، عملکرد دانه و روغن دو رقم گلرنگ (Carthamus tinctorius L.)

به منظور بررسی اثر محلول‌پاشی سولفات روی بر صفات کیفی و عملکرد دانه ارقام گلرنگ، آزمایشی در سال زراعی 92-1391 در مزرعه دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. فاکتورهای آزمایشی شامل دو رقم گلرنگ (صفه و توده محلی اصفهان) و زمان محلول‌پاشی سولفات روی (بدون محلول‌پاشی و محلول‌پاشی در مرحله آغاز رشد ساقه، شاخه‌دهی، گلدهی و پرشدن دانه) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اثر محلول‌پاشی سولفات روی بر میزان عنصر روی دانه، فسفر دانه، کلروفیل a، کلروفیل b، نسبت کلروفیل a به b، عدد کلروفیل‌متر، عملکرد دانه، عملکرد روغن و اجزای عملکرد دانه معنی‌دار بود. محلول‌پاشی در مراحل مختلف رشد محتوای عنصر روی دانه را افزایش داد، در صورتی که میزان فسفر دانه در اثر محلول‌پاشی روی کاهش یافت. میزان کلروفیلa وb، نسبت کلروفیل a به b، عدد کلروفیل‌متر، میزان روغن، عملکرد دانه و عملکرد روغن در هر دو رقم تحت تأثیر محلول‌پاشی روی به طور معنی‌دار افزایش یافتند، ولی در این صفات، به استثنای میزان روغن دانه، زمان‌های‌ محلول‌پاشی تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشتند. اثر متقابل رقم و محلول‌پاشی بر میزان روغن دانه و میزان کلروفیل a معنی‌دار بود. بیشترین میزان روغن دانه در رقم صفه (۸۳/۲۵ درصد) در محلول‌پاشی در مرحله آغاز رشد ساقه و در رقم محلی اصفهان (۲۷/۲۴ درصد) در محلول‌پاشی در مرحله گلدهی و شاخه‌دهی به‌دست آمد. محلول‌پاشی روی باعث افزایش معنی‌دار تعداد طبق در مترمربع و وزن هزاردانه شد، بدون این که تأثیری بر تعداد دانه در طبق داشته باشد. به طور کلی عملکرد دانه‌ گلرنگ در اثر محلول‌پاشی سولفات روی در تمام مراحل مورد بررسی در مقایسه با شاهد افزایش یافت و تفاوتی بین مراحل محلول‌پاشی با همدیگر وجود نداشت. عملکرد روغن نیز در اثر محلول‌پاشی سولفات روی به جز محلول‌پاشی در مرحله‌ پرشدن دانه در مقایسه با شاهد افزایش یافت. در این آزمایش هر دو رقم مورد بررسی واکنش مشابهی به مصرف روی نشان دادند و تفاوت معنی‌داری از این نظر بین آنها وجود نداشت.